Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
арама́тм. арома́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
арама́тм Aróma n -s, pl -s і -en і -ta, Duft m -(e)s, Düfte, Wóhlgeruch m -(e)s, -rüche
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Арама́т. Рус., укр.арома́т. Ст.-бел.ароматъ, ароматы (у друк. кн. XVII ст., Гіст. мовы, 1, 298), ст.-рус.ароматъ з ст.-слав. (толькі мн. л.!), ароматы < грэч.ἄρωμα, мн. л. ἀρώματα, родны скл. мн. л. ἀρωμάτων. Стараславянская форма адлюстроўвае грэч. мн. л. Паколькі ўжо ў Лексісе Зізанія арома́ты, націск, магчыма, выводзіць з грэч. ускосных форм, а не з франц. Параўн. Шанскі, 1, А, 146. Аб грэчаскай крыніцы бел.арамат гл. Булахаў, Курс суч., 163; Юргелевіч, Курс, 127; Гіст. лекс., 122.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
aroma
[əˈroʊmə]
n.
во́дар, пах -у m.; духмя́насьць f., арама́т -у m., спэцыфі́чны пах
the aroma of freshly ground coffee — пах сьве́жазмо́латае ка́вы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пах, дух, духмень, духмянасць, арамат, водар
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)