арагра́фія, -і, ж.

Раздзел фізічнай геаграфіі, які вывучае рэльеф зямной паверхні.

|| прым. араграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арагра́фія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. арагра́фія
Р. арагра́фіі
Д. арагра́фіі
В. арагра́фію
Т. арагра́фіяй
арагра́фіяю
М. арагра́фіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

арагра́фія ж. орогра́фия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арагра́фія, ‑і, ж.

Раздзел фізічнай геаграфіі, які вывучае рэльеф зямной паверхні.

[Ад грэч. oros — гара і grapho — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Араграфія 1/406

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

АРАГРА́ФІЯ

(ад грэч. oros гара + ...графія),

раздзел геамарфалогіі, які вывучае ўзаемнае размяшчэнне хрыбтоў, узвышшаў, рачных далін, катлавін і інш. формаў рэльефу, займаецца таксама іх класіфікацыяй па знешніх прыкметах (памеры, вышыня, напрамак) незалежна ад паходжання.

т. 1, с. 450

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

арагра́фія

(ад гр. oros = гара + -графія)

раздзел фізічнай геаграфіі, які вывучае рэльеф зямной паверхні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

орогра́фия арагра́фія, -фіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)