арабі́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
арабі́нка |
арабі́нкі |
| Р. |
арабі́нкі |
арабі́нак |
| Д. |
арабі́нцы |
арабі́нкам |
| В. |
арабі́нку |
арабі́нкі |
| Т. |
арабі́нкай
арабі́нкаю |
арабі́нкамі |
| М. |
арабі́нцы |
арабі́нках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
арабі́на, -ы, мн. -ы, -бі́н, ж.
Тое, што і рабіна.
Палымнеюць арабіны.
|| памянш. арабі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. арабі́навы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)