ара́бка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ара́бка ара́бкі
Р. ара́бкі ара́бак
Д. ара́бцы ара́бкам
В. ара́бку ара́бак
Т. ара́бкай
ара́бкаю		 ара́бкамі
М. ара́бцы ара́бках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ара́бка ара́бка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ара́бка,

гл. арабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ара́бы, -аў, адз. ара́б, -а, м.

Народы семітычнай моўнай групы, якія насяляюць Пярэднюю Азію і Паўночную Афрыку.

|| ж. ара́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак.

|| прым. ара́бскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Arab​1 [ˈærəb] n.

1. ара́б; ара́бка

2. ара́бскі скаку́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Arabka

ж. арабка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ара́бы, ‑аў; адз. араб, ‑а, м.; арабка, ‑і, ДМ ‑бцы; мн. арабкі, ‑бак; ж.

Вялікая група народаў, якія насяляюць Пярэднюю Азію і Паўночную Афрыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Arab

[ˈærəb]

1.

n.

1) ара́б -а m.; ара́бка f.

2) ара́б (ко́нская паро́да)

2.

adj.

ара́бскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Arabian

[əˈreɪbiən]

1.

adj.

ара́бскі

2.

n.

1) ара́б -а m.; ара́бка f.

2) конь ара́бскае паро́ды, ара́бскі конь

•

- Arabian camel

- The Arabian Nights

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)