апі́ска, -і, ДМ апі́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Памылка ў пісьмовым тэксце, зробленая праз няўважлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апі́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апі́ска апі́скі
Р. апі́скі апі́сак
Д. апі́сцы апі́скам
В. апі́ску апі́скі
Т. апі́скай
апі́скаю		 апі́скамі
М. апі́сцы апі́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

апі́ска ж. опи́ска

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апі́ска, ‑і, ДМ ‑цы; Р мн. ‑сак; ж.

Памылка ў пісьмовым тэксце, зробленая праз няўважлівасць, рассеянасць. Зрабіць апіску.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апі́ска ж Schréibfehler m -s, -;

зрабі́ць апі́скку sich verschréiben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

опи́ска апі́ска, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schréibfehler

m -s, - апі́ска

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

slip of the pen

апі́ска f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Паса́р ’пасаг’ (стол., Сл. Брэс.). Няясна. Відаць, апіска (‑р замест ‑г) (?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Наспара́цца ’набрацца, назапасіцца’ (віл., Жыв. сл.). Калі гэта не апіска (гл. настарицца), то хутчэй за ўсё да спор ’прыбытак, нарашчэнне’, параўн. наспарыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)