апі́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апі́нія апі́ніі
Р. апі́ніі апі́ній
Д. апі́ніі апі́ніям
В. апі́нію апі́ніі
Т. апі́ніяй
апі́ніяю		 апі́ніямі
М. апі́ніі апі́ніях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Апі́нія ’рэпутацыя, гонар’ (Сцяшк., Сцяц.). З польск. opinia ’думка, погляд’, ’рэпутацыя’ < лац. opinio ’думка, рэпутацыя’, на што ўказвае абмежаванае пашырэнне слова (толькі на Зах. Беларусі). Параўн. ст.-бел. (пачатак XVII ст.) опиния ’думка’ (Гіст. лекс., 108), запазычанне праз польскае пасрэдніцтва (Гіст. Мовы, 1, 297).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

deep-set

[,di:pˈset]

adj.

1) глыбо́кі (пра во́чы)

2) укаране́лы (звы́чай, апі́нія)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

evil

[ˈi:vəl]

1.

adj.

1) злы, ліхі́, благі́; немара́льны; грэ́шны

an evil life — немара́льнае жыцьцё

an evil reputation — блага́я апі́нія

2) згу́бны, пагі́бельны

3) нешчасьлі́вы

evil days — нешчасьлі́выя дні

2.

n.

1) зло, ліха n.; грэх граху́ m.; зло́сная вы́хадка, зло́сны вы́брык; злы ўчы́нак

2) няшча́сьце n., шко́да f.; кры́ўда f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

belief

[bɪˈli:f]

n.

1) ве́ра f., перакана́ньне n.; ду́мка f., апі́нія f.

it is my belief that he is lying — Я перако́наны, што ён мані́ць

to the best of my belief — паво́дле майго́ перакана́ньня, нако́лькі мне ве́дама

2) даве́р -у m.; перако́нанасьць f.

He expressed his belief in the boy’s honesty — Ён вы́казаў сваё перакана́ньне ў сумле́ннасьці хлапца́

3) ве́раваньне n., рэлігійная ве́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)