апы́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апы́тваю апы́тваем
2-я ас. апы́тваеш апы́тваеце
3-я ас. апы́твае апы́тваюць
Прошлы час
м. апы́тваў апы́твалі
ж. апы́твала
н. апы́твала
Загадны лад
2-я ас. апы́твай апы́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апы́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апы́тваць несов.

1. опра́шивать;

2. (спрашивая) находи́ть;

1, 2 см. апыта́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апыта́ць, апы́тваць befrágen vt, ábfragen vt; юрыд. vernéhmen* vt, verhören vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Сабраць адказы на якія-н. пытанні.

А. усіх прысутных.

2. Праверыць веды вучняў, студэнтаў і інш., выклікаючы па чарзе.

|| незак. апы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. апыта́нне, -я, н.; прым. апыта́льны, -ая, -ае.

А. ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апы́твацца, ‑аецца; незак.

Зал. да апытваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апытваць — апытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опра́шивать несов.

1. (собирать ответы) апы́тваць;

2. (допрашивать) дапы́тваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ábfragen

vt апы́тваць, рабі́ць апыта́нне; пыта́ць (урок)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verhören

1.

vt дапы́тваць, апы́тваць

2.

(sich) недачу́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)