апыта́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Пералік пытанняў па якой-н. тэме, пры зборы якіх-н. звестак; анкета.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апыта́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апыта́льнік апыта́льнікі
Р. апыта́льніка апыта́льнікаў
Д. апыта́льніку апыта́льнікам
В. апыта́льнік апыта́льнікі
Т. апыта́льнікам апыта́льнікамі
М. апыта́льніку апыта́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апыта́льнік м. вопро́сник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апыта́льнік, ‑а, м.

Пералік пытанняў па якой‑н. тэме, па якім‑н. прадмеце; анкета. Скласці апытальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вопро́сник апыта́льнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

questionnaire [ˌkwestʃəˈneə] n. (on/about) анке́та; апыта́льнік; апыта́льны ліст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

questionnaire

[,kwestʃəˈner]

n.

апыта́льнік -а m., анке́та f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kwestionariusz

м. апытальнік, анкета

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тэст

(англ. test = выпрабаванне, даследаванне)

1) спецыяльнае заданне для выяўлення здольнасцей, схільнасцей, валявых якасцей чалавека;

2) апытальнік для сацыялагічнага абследавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэст

(англ. test = выпрабаванне, даследаванне)

1) стандартнае заданне для выяўлення разумовых здольнасцей, схільнасцей, валявых якасцей чалавека;

2) апытальнік для сацыялагічнага абследавання.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)