Трапіць куды-н., аказацца ў якім-н. месцы, становішчы.
А. ў горадзе.
|| незак.апына́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апына́цца, апыну́цца (plötzlich) geráten*vi (s); sich (plötzlich) befinden*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ачхна́цца ’апынацца’, ачхнаць ’быць, знаходзіцца’, ачхнанне ’месца знаходжання’, ачхнуць ’заехаць куды-небудзь, зайсці’ (Яўс.). Ітэратыўны дзеяслоў ад ачнуцца (гл.) з устаўным х, магчыма, пад уплывам блізкіх па значэнню слоў тыпу ачу́хацца, параўн. ачынацца ’апынацца’ (Гарэц.), трапляць, пападаць’ (Юрч.) і ачынуцца ’апынуцца, стаць, з’явіцца нечакана’; незваротныя формы пазнейшыя, узніклі як парныя да адпаведных зваротных з канкрэтызацыяй значэння.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ача́цца ’апынуцца’ (мін., Песні сямі вёсак, 461). Звязана чаргаваннем галосных асновы з ачынацца ’апынацца’, з якім утварае пару па трыванні. Гл. ачнуцца, ачхнацца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ По́пад (пдпыд) ’пакаранне’, ’гібель’ (Юрч., Фраз. 1), ’лупцоўка’, груб. ’пагібель’ (Юрч., Фраз.), попыддзе ’пакаранне’ (Юрч. Выгв.). Ад папасціся ’трапіцца на дрэнным учынку’ > ’быць падраным’. Параўн. укр.попадати ’апынацца ў неспрыяльных умовах’, рус.дыял.попадывать ’атрымліваць прачуханку’. Да папасці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
lądować
незак.
1. прычальваць (да берага), высаджвацца (на бераг);
2. садзіцца; прызямляцца, ісці на пасадку;
3.разм. трапляць куды; апынаццадзе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
happen[ˈhæpən]v.
1. адбыва́цца, здара́цца;
happen to smb./smth. адбыва́цца, здара́цца з кім-н./чым-н.
2. ака́звацца, апына́цца (дзе-н.) выпадко́ва;
I happened to be there. Я выпадкова быў там.
♦
anything can/might happen усё мо́жа зда́рыцца/адбы́цца;
these things happen тако́е здара́ецца;
as it happens/happened на здзіўле́нне;
He agrees with me, as it happens. На здзіўленне, ён згодны са мною;