назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| апу́швання | |
| апу́шванню | |
| апу́шваннем | |
| апу́шванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| апу́швання | |
| апу́шванню | |
| апу́шваннем | |
| апу́шванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апушы́ць, -шу́, -шы́ш, -шы́ць; -шы́м, -шыце́, -ша́ць; апу́шаны;
1. Абшыць па краях футрам (адзенне, абутак).
2. (1 і 2
3. (1 і 2
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
опуше́ние апушэ́нне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
опу́шкаI
1. (действие)
2. (меховая обшивка) апу́ха, -хі
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подпу́шка
1. (действие)
2. (мех, подшитый к чему-л.) апу́ха, -хі
3. (пушок)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)