аптэ́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Набор лякарстваў, неабходных для першай дапамогі, а таксама спецыяльная скрынка, шафка з такім наборам.

Дарожная а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аптэ́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аптэ́чка аптэ́чкі
Р. аптэ́чкі аптэ́чак
Д. аптэ́чцы аптэ́чкам
В. аптэ́чку аптэ́чкі
Т. аптэ́чкай
аптэ́чкаю
аптэ́чкамі
М. аптэ́чцы аптэ́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аптэ́чка ж. апте́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аптэ́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш. да аптэка (у 2 знач.). Апошні з аптэчкі бінток, Апошняму рану бінтуе [маці]. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́мка-аптэ́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. су́мка-аптэ́чка су́мкі-аптэ́чкі
Р. су́мкі-аптэ́чкі су́мак-аптэ́чак
Д. су́мцы-аптэ́чцы су́мкам-аптэ́чкам
В. су́мку-аптэ́чку су́мкі-аптэ́чкі
Т. су́мкай-аптэ́чкай
су́мкай-аптэ́чкаю
су́мкамі-аптэ́чкамі
М. су́мцы-аптэ́чцы су́мках-аптэ́чках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апте́чка уменьш. аптэ́чка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

apteczka

ж. аптэчка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

medicine box, medicine chest

ха́тняя аптэ́чка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Fldapotheke

f -, -n пахо́дная аптэ́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аптэ́ка, ‑і, ДМ ‑тэцы, ж.

1. Установа, дзе па рэцэптах урачоў робяцца і адпускаюцца лякарствы, прадаюцца санітарна-гігіенічныя, касметычныя і інш. прадметы. [Кузняцоў:] — І не задумвайцеся, неадкладна ідзіце працаваць у аптэку. Новікаў.

2. Набор лякарстваў, неабходны для першай дапамогі або хатняга лячэння; аптэчка. Хатняя аптэка.

•••

Як у аптэцы — вельмі дакладна.

[Ад грэч. apotheke — склад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)