апрыхо́даванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апрыхо́даванне
Р. апрыхо́давання
Д. апрыхо́даванню
В. апрыхо́даванне
Т. апрыхо́даваннем
М. апрыхо́даванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апрыхо́даванне ср., бухг. оприхо́дование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апрыхо́даванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. апрыходаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оприхо́дование бухг. апрыхо́даванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)