апраўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апраўля́ю апраўля́ем
2-я ас. апраўля́еш апраўля́еце
3-я ас. апраўля́е апраўля́юць
Прошлы час
м. апраўля́ў апраўля́лі
ж. апраўля́ла
н. апраўля́ла
Загадны лад
2-я ас. апраўля́й апраўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апраўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апраўля́ць несов. (вставлять в оправу) оправля́ть; (вставлять в раму) обрамля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апраўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да аправіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апраўля́ць гл. аправіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апра́віць, -ра́ўлю, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; зак., што.

Уставіць у аправу.

А. акуляры.

А. партрэт.

|| незак. апраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апраўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апраўляць — аправіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апраўле́нне ср. оправле́ние; обрамле́ние; см. апраўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апраўля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да аправіцца.

2. Зал. да апраўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апра́ўка ж. опра́вка; обрамле́ние ср.; см. апраўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obrzeżać

незак. абразаць, апраўляць; аблямоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)