Verbum

анлайнавы слоўнік

апратэстава́ць гл. пратэставаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апратэстава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апратэстава́ць сов., юр., фин. опротестова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апратэстава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

1. Заявіць пратэст супраць чаго‑н.; не згадзіцца з чым‑н. Апратэставаць рашэнне суддзі.

2. Засведчыць афіцыйна факт няплаты ў тэрмін па вэксалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апратэстава́ць, апратэсто́ўваць

1. protestíeren vi (што-н. gégen A); Protést éinlegen;

2. юрыд. (пастанову суда) Berúfung éinlegen; appellíeren vi (wégen G)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пратэстава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

1. незак., супраць чаго. Заяўляць пратэст (у 1 знач.), выказваць нязгоду.

П. супраць гонкі ўзбраенняў.

2. зак. і незак., што. Прынесці (прыносіць), зрабіць (рабіць) пратэст (у 2 і 3 знач.; спец.).

|| зак. таксама апратэстава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны (да 2 знач.).

|| наз. апратэстава́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опротестова́ть сов. апратэстава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апратэсто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апратэставаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апратэстава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апратэставаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апратэстава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад апратэставаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)