апраста́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
апраста́ю |
апраста́ем |
| 2-я ас. |
апраста́еш |
апраста́еце |
| 3-я ас. |
апраста́е |
апраста́юць |
| Прошлы час |
| м. |
апраста́ў |
апраста́лі |
| ж. |
апраста́ла |
| н. |
апраста́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
апраста́й |
апраста́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
апраста́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
апраста́ць сов., обл. освободи́ть, опроста́ть;
а. ру́кі — освободи́ть (опроста́ть) ру́ки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
апраста́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Вызваліць, ачысціць ад чаго‑н. Накінуліся браты на жабракову торбу і як бачыш усю апрасталі. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Апраста́ць ’звольніць’, ’зрабіць пустым’. Гл. прастаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
апро́стваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да апрастаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апраста́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад апрастаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апраста́ны обл. освобождённый, опро́станный; см. апраста́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
опроста́ть сов., прост. апраста́ць, апаражні́ць, вы́паражніць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вы́прастаць (БРС, Нас., Бяльк., Касп., Шат., Гарэц., Др.-Падб., Мядзв.). Рус. вы́простать, укр. ви́простати. Ад просты (Праабражэнскі, 2, 134; Фасмер, 3, 146). Шанскі (1, В, 229) утварае ад рус. проста́ть ’апаражняць, апрастаць’, але семантыка дзеяслова (выпрамляць, распрамляць, вызваляць рукі, крылы) хутчэй сведчыць аб сувязі з адным з першасных значэнняў прыметніка просты ’прамы, адкрыты, вольны’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
освободи́ть сов.
1. вы́зваліць, мног. павызваля́ць;
освободи́ть заключённых вы́зваліць зняво́леных;
освободи́ть от врага́ захва́ченную зе́млю вы́зваліць ад во́рага захо́пленую зямлю́;
2. (уволить) вы́зваліць;
освободи́ть от рабо́ты вы́зваліць ад рабо́ты;
3. (опорожнить) апаражні́ць, мног. паапаражня́ць;
4. (очистить) ачы́сціць;
освободи́ть помеще́ние ачы́сціць памяшка́нне;
5. (руки) апраста́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)