апо́шліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Зрабіць пошлым, паказаць дробным, нікчэмным.

А. чужую думку.

А. высокія словы.

|| незак. апашля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. апашле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апо́шліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апо́шлю апо́шлім
2-я ас. апо́шліш апо́шліце
3-я ас. апо́шліць апо́шляць
Прошлы час
м. апо́шліў апо́шлілі
ж. апо́шліла
н. апо́шліла
Дзеепрыслоўе
прош. час апо́шліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апо́шліць сов. опо́шлить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апо́шліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Зрабіць пошлым; выставіць як дробнае, нікчэмнае. Апошліць пачуцці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апашлі́ць апо́шліць, апашля́ць verfláchen vt, banalisíeren vt, banálmáchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апашле́нне гл. апошліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апашля́ць гл. апошліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опошли́ть сов. апо́шліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

испо́шлить сов., разг. апо́шліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апашля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да апошліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)