апо́рыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апо́рыя апо́рыі
Р. апо́рыі апо́рый
Д. апо́рыі апо́рыям
В. апо́рыю апо́рыі
Т. апо́рыяй
апо́рыяю		 апо́рыямі
М. апо́рыі апо́рыях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апо́рыя

(гр. aporia = непраходнасць)

супярэчнасць у меркаванні, якая здаецца непераадольнай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)