апо́йваць гл. апаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апо́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апо́йваю апо́йваем
2-я ас. апо́йваеш апо́йваеце
3-я ас. апо́йвае апо́йваюць
Прошлы час
м. апо́йваў апо́йвалі
ж. апо́йвала
н. апо́йвала
Загадны лад
2-я ас. апо́йвай апо́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апо́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апо́йваць несов. опа́ивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апо́йваць гл. апаіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апаі́ць, апаю́, апо́іш, апо́іць; апо́ены; зак., каго (што).

1. Празмерна напаіць, даць многа вады, зрабіўшы гэтым шкоду.

А. коней.

2. Атруціць пітвом (уст.).

|| незак. апо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. апо́йванне, -я, н. і апо́й, -ю, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апо́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да апойваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апо́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апойваць — апаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опа́ивать несов.

1. апо́йваць;

2. (ядовитым напитком) уст. атру́чваць, труці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)