апно́э физиол. апно́э нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Апноэ 1/389

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

АПНО́Э

(ад а... + грэч. pnoē дыханне),

часовае спыненне дыхальных рухаў у чалавека і жывёл. Настае пасля фарсіраванага дыхання пры недахопе ў крыві вуглякіслага газу, моцнага павышэння артэрыяльнага крывянога ціску або раздражненнямі скуры (напр., халоднай вадой), у нованароджаных — адразу пасля нараджэння ад лішку кіслароду ў крыві. Адрозніваецца ад асфіксіі, якая ўзнікае пры кіслародным галаданні і лішку вуглякіслага газу.

т. 1, с. 428

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

апно́э

(ад а- + гр. pnoe = дыханне)

часовая затрымка дыхальных рухаў у сувязі са збядненнем крыві вуглякіслым газам (параўн. дыспноэ).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыспно́э

(ад дыс- + гр. pnoe = дыханне)

цяжкае дыханне, задышка (параўн. апноэ).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)