аплё́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аплё́ўваю аплё́ўваем
2-я ас. аплё́ўваеш аплё́ўваеце
3-я ас. аплё́ўвае аплё́ўваюць
Прошлы час
м. аплё́ўваў аплё́ўвалі
ж. аплё́ўвала
н. аплё́ўвала
Загадны лад
2-я ас. аплё́ўвай аплё́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аплё́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аплёўваць несов., прям., перен. оплёвывать; см. аплява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аплёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплёўваць

1. bespúcken vt;

2. разм. (абняславіць) beschímpfen vt, in den Schmutz zíehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аплява́ць, -люю́, -люе́ш, -люе́; -люём, -люяце́, -люю́ць; -лю́й; -лява́ны; зак., каго-што (разм.).

1. Пакрыць каго-, што-н. пляўкамі.

2. перан. Зганьбіць, беспадстаўна зняважыць, абняславіць каго-н.

А. сумленнага чалавека.

|| незак. аплёўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оплёвывать несов. аплёўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аплёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплёўваць — апляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплёўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аплявацца.

2. Зал. да аплёўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплёўвацца несов., возвр., страд. оплёвываться; см. аплява́цца, аплёўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

opluwać

незак. аплёўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)