апламбава́ць гл. пламбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апламбава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апламбу́ю апламбу́ем
2-я ас. апламбу́еш апламбу́еце
3-я ас. апламбу́е апламбу́юць
Прошлы час
м. апламбава́ў апламбава́лі
ж. апламбава́ла
н. апламбава́ла
Загадны лад
2-я ас. апламбу́й апламбу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час апламбава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апламбава́ць сов. опломбирова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апламбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

Накласці на што‑н. пломбу; запячатаць пры дапамозе пломбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апламбава́ць plombíeren vt, versíegeln vt, éine Plómbe ánlegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пламбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; незак., што.

1. Запячатваць што-н. пломбай (у 1 знач.).

П. вагоны.

2. Класці пломбу (у 2 знач.).

П. зуб.

|| зак. запламбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны (да 2 знач.) і апламбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны (да 1 знач.; спец.).

|| наз. пламбава́нне, -я, н. і пламбо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опломбирова́ть сов. апламбава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апламбо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апламбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апламбо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апламбоўваць — апламбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апламбо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апламбоўваць — апламбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)