апаршы́вець гл. паршывець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апаршы́вець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апаршы́вею апаршы́веем
2-я ас. апаршы́вееш апаршы́вееце
3-я ас. апаршы́вее апаршы́веюць
Прошлы час
м. апаршы́веў апаршы́велі
ж. апаршы́вела
н. апаршы́вела
Дзеепрыслоўе
прош. час апаршы́веўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апаршы́вець сов., разг. опарши́веть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апаршы́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Зрабіцца паршывым, пакрыцца паршой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паршы́вець, -ею, -ееш, -ее; незак. (разм.).

Пакрывацца паршой.

|| зак. запаршы́вець, -ею, -ееш, -ее і апаршы́вець, -ею, -ееш, -ее.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опарши́веть сов., разг. апаршы́вець.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sparszywieć

зак. апаршывець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)