апана́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апана́ж |
апана́жы |
| Р. |
апана́жа |
апана́жаў |
| Д. |
апана́жу |
апана́жам |
| В. |
апана́ж |
апана́жы |
| Т. |
апана́жам |
апана́жамі |
| М. |
апана́жы |
апана́жах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
апана́ж
(фр. apanage)
зямельнае валоданне, якое давалася ў заходнееўрапейскіх манархічных краінах, напр. у Францыі да 1832 г., некаранаваным членам каралеўскай сям’і.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)