апа́льшчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апа́льшчыцкі апа́льшчыцкая апа́льшчыцкае апа́льшчыцкія
Р. апа́льшчыцкага апа́льшчыцкай
апа́льшчыцкае		 апа́льшчыцкага апа́льшчыцкіх
Д. апа́льшчыцкаму апа́льшчыцкай апа́льшчыцкаму апа́льшчыцкім
В. апа́льшчыцкі
апа́льшчыцкага		 апа́льшчыцкую апа́льшчыцкае апа́льшчыцкія
апа́льшчыцкіх
Т. апа́льшчыцкім апа́льшчыцкай
апа́льшчыцкаю		 апа́льшчыцкім апа́льшчыцкімі
М. апа́льшчыцкім апа́льшчыцкай апа́льшчыцкім апа́льшчыцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апа́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто паліць печы ў службовым памяшканні або працуе ў кацельнай.

|| ж. апа́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. апа́льшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)