апалчы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
апалчу́ся |
апалчы́мся |
| 2-я ас. |
апалчы́шся |
апалчыце́ся |
| 3-я ас. |
апалчы́цца |
апалча́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
апалчы́ўся |
апалчы́ліся |
| ж. |
апалчы́лася |
| н. |
апалчы́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
апалчы́ся |
апалчы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
апалчы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
апалчы́цца сов., прям., перен. ополчи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
апалчы́цца (супраць каго-н., чаго-н.) lósziehen* vi (s), áufgebracht sein (gegen A)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
áufbegehren
vi (gegen A) го́рача пратэстава́ць, апалчы́цца (супраць каго-н., чаго-н.); паўста́ць (супраць каго-н., чаго-н.); абуры́цца (кім-н., чым-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)