апала́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апала́ны апала́ная апала́нае апала́ныя
Р. апала́нага апала́най
апала́нае		 апала́нага апала́ных
Д. апала́наму апала́най апала́наму апала́ным
В. апала́ны (неадуш.)
апала́нага (адуш.)		 апала́ную апала́нае апала́ныя (неадуш.)
апала́ных (адуш.)
Т. апала́ным апала́най
апала́наю		 апала́ным апала́нымі
М. апала́ным апала́най апала́ным апала́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апала́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апала́ны апала́ная апала́нае апала́ныя
Р. апала́нага апала́най
апала́нае		 апала́нага апала́ных
Д. апала́наму апала́най апала́наму апала́ным
В. апала́ны (неадуш.)
апала́нага (адуш.)		 апала́ную апала́нае апала́ныя (неадуш.)
апала́ных (адуш.)
Т. апала́ным апала́най
апала́наю		 апала́ным апала́нымі
М. апала́ным апала́най апала́ным апала́ных

Кароткая форма: апала́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апала́ны прове́янный; см. апала́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апала́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ападаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)