апа́дкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апа́дкавы апа́дкавая апа́дкавае апа́дкавыя
Р. апа́дкавага апа́дкавай
апа́дкавае		 апа́дкавага апа́дкавых
Д. апа́дкаваму апа́дкавай апа́дкаваму апа́дкавым
В. апа́дкавы (неадуш.)
апа́дкавага (адуш.)		 апа́дкавую апа́дкавае апа́дкавыя (неадуш.)
апа́дкавых (адуш.)
Т. апа́дкавым апа́дкавай
апа́дкаваю		 апа́дкавым апа́дкавымі
М. апа́дкавым апа́дкавай апа́дкавым апа́дкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

апа́дкавы метеор. оса́дочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апа́дкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да ападкаў (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апа́дкавы метэар Níederschlags-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апа́дкі, -аў.

1. мн. Атмасферная вільгаць, якая выпадае на зямлю ў выглядзе дажджу, снегу і пад.

2. адз. апа́дак, -дка, м. Тое, што і апад.

Яблыкі-ападкі.

|| прым. апа́дкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оса́дочный

1. хим., геол. аса́дкавы;

2. метеор. апа́дкавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)