апаге́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апаге́йны апаге́йная апаге́йнае апаге́йныя
Р. апаге́йнага апаге́йнай
апаге́йнае		 апаге́йнага апаге́йных
Д. апаге́йнаму апаге́йнай апаге́йнаму апаге́йным
В. апаге́йны (неадуш.)
апаге́йнага (адуш.)		 апаге́йную апаге́йнае апаге́йныя (неадуш.)
апаге́йных (адуш.)
Т. апаге́йным апаге́йнай
апаге́йнаю		 апаге́йным апаге́йнымі
М. апаге́йным апаге́йнай апаге́йным апаге́йных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апаге́й, -я, м.

1. Пункт арбіты Месяца або штучнага спадарожніка Зямлі, найбольш аддалены ад Зямлі; проціл. перыгей (спец.).

2. перан. Найвышэйшая ступень, росквіт чаго-н. (кніжн.).

У апагеі славы.

|| прым. апаге́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)