аніма́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аніма́тар |
аніма́тары |
| Р. |
аніма́тара |
аніма́тараў |
| Д. |
аніма́тару |
аніма́тарам |
| В. |
аніма́тара |
аніма́тараў |
| Т. |
аніма́тарам |
аніма́тарамі |
| М. |
аніма́тару |
аніма́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аніма́тар
(лац. animator = ажыўляльнік)
1) спецыяліст па анімацыі;
2) уст. той, хто заахвочвае, пабуджае да дзейнасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
animator [ˈænɪmeɪtə] n. аніма́тар (спецыяліст па анімацыі); мультыпліка́тар
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)