ануры́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ануры́я
Р. ануры́і
Д. ануры́і
В. ануры́ю
Т. ануры́яй
ануры́яю
М. ануры́і

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

АНУРЫ́Я

(ад ан... + грэч. uron мача),

поўнае спыненне выдалення мачы. Узнікае пры цяжкіх захворваннях нырак, закупорцы камянямі абодвух мачаточнікаў, сцісканні іх суседнімі пухлінамі, шоку і падзенні сардэчнай дзейнасці. Вядзе да урэміі. Патрабуе неадкладнага лячэння.

т. 1, с. 407

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ануры́я

(ад ан- + -урыя)

спыненне выдзялення мачы ныркамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анури́я мед. ануры́я, -ры́і ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)