антыфры́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. антыфры́з
Р. антыфры́зу
Д. антыфры́зу
В. антыфры́з
Т. антыфры́зам
М. антыфры́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

антыфры́з, -зу м., хим. антифри́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Антыфрыз 1/371

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

АНТЫФРЫ́З

(ад анты... + лац. freeze замярзаць),

вадкасць з нізкай тэмпературай замярзання, прызначаная для ахаладжэння рухавікоў унутр. згарання, радыёэлектроннай апаратуры, прамысл. цеплаабменнікаў, якія працуюць пры нізкіх т-рах. Як антыфрыз выкарыстоўваюць водныя растворы этыленгліколю, гліцэрыны, спіртоў (метылавага, этылавага і ізапрапілавага), неарган. соляў (пераважна хлорыстага кальцыю); т-ра замярзання залежыць ад прыроды і канцэнтрацыі рэчываў і можа быць ад -10 да -75 °C. У тэхніцы выкарыстоўваюць 52,6 і 66%-ныя растворы этыленгліколю з т-рай замярзання -40 і -65 °C адпаведна.

т. 1, с. 403

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

antifreeze [ˈæntifri:z] n. антыфры́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

антифри́з хим. антыфры́з, -зу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

antifreeze

[ˈæntifri:z]

n.

антыфры́з -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)