антытаксі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. антытаксі́н антытаксі́ны
Р. антытаксі́ну антытаксі́наў
Д. антытаксі́ну антытаксі́нам
В. антытаксі́н антытаксі́ны
Т. антытаксі́нам антытаксі́намі
М. антытаксі́не антытаксі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

антытаксі́ны (ед. антытаксі́н, -ну м.) антитокси́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

антытаксі́ны, ‑аў; адз. антытаксін, ‑у, м.

Рэчывы, якія выпрацоўвае арганізм пад уплывам таксінаў і якія здольныя абясшкоджваць гэтыя таксіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антитокси́ны биол. антытаксі́ны, -наў мн.;

антитокси́н ед. антытаксі́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

antitoxin

[,æntiˈtɑ:ksən]

n.

антытаксі́н -у m., супрацья́дзьдзе n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)