антыло́па, -ы, ж.

Жвачная жывёліна атрада парнакапытных.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антыло́па

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. антыло́па антыло́пы
Р. антыло́пы антыло́п
Д. антыло́пе антыло́пам
В. антыло́пу антыло́п
Т. антыло́пай
антыло́паю		 антыло́памі
М. антыло́пе антыло́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

антыло́па ж. антило́па

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

антыло́па, ‑ы, ж.

Жвачная жывёліна атрада парнакапытных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антыло́па ж заал Antilópe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

антыло́па

(фр. antilope, ад с.-гр. antholops)

жвачная парнакапытная жывёла сям. пустарогіх, якая пашырана пераважна ў Афрыцы і Паўд. Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

са́рна, -ы, мн. -ы, сарн і -аў, ж.

Парнакапытная жывёліна сямейства пустарогіх; горная антылопа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антило́па зоол. антыло́па, -пы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

antelope [ˈæntɪləʊp] n. zool. антыло́па

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шабляро́гі: ~гая антыло́па саблеро́гая антило́па

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)