Антрапа... 1/361

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

антрапа-, -антрап

(ад гр. anthropos = чалавек)

першая або другая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «чалавек».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

антрапа...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны іх да чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АНТРАПА...

(ад грэч. anthrōpos чалавек),

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: «які адносіцца да чалавека», напр. антрапалогія, антрапагенетыка.

т. 1, с. 388

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АНТРАПАБІЯЦЭНО́З

(ад антрапа... + біяцэноз),

біяцэноз, які знаходзіцца пад пастаянным уплывам гасп. дзейнасці чалавека.

т. 1, с. 388

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АНТРАПАНІ́МІКА

(ад антрапа... + грэч. onyma імя),

раздзел анамастыкі, які вывучае ўласныя імёны людзей.

т. 1, с. 392

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АНТРАПАГЕ́Я

(ад антрапа... + грэч. gē Зямля),

сукупнасць экасістэм, якія ствараюцца ў выніку творчай або разбуральнай дзейнасці чалавека. Гл. таксама Наасфера.

т. 1, с. 391

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АНТРАПАЦЭНАЛО́ГІЯ

(ад антрапа... + цэна... + ...логія),

раздзел экалогіі чалавека, які вывучае ўзаемаадносіны згуртавання людзей з навакольным асяроддзем (як правіла, у вузкарэгіянальных межах).

т. 1, с. 393

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

антрапагене́тыка

(ад антрапа- + генетыка)

генетыка чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

антрапо́лаг

(ад антрапа- + -лаг)

спецыяліст у галіне антрапалогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)