антрапа-, -антрап

(ад гр. anthropos = чалавек)

першая або другая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «чалавек».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пара́нтрапы

(ад пара- + -антрап)

выкапнёвыя чалавекападобныя прыматы, блізкія да аўстралапітэкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пітэка́нтрап

(ад гр. pithekos = малпа + -антрап)

найбольш ранні выкапнёвы прадстаўнік чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плезіа́нтрап

(ад гр. plesios = блізкі + -антрап)

выкапнёвая чалавекападобная малпа, блізкая да аўстралапітэка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

неаа́нтрапы

(ад неа- + -антрап)

назва выкапнёвых людзей (краманьёнцы), а таксама людзей сучаснага тыпу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эаа́нтрап

(ад эа- + -антрап)

назва выкапнёвага чалавека, косці якога знойдзены ў Паўд. Англіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палеаа́нтрапы

(ад палеа- + -антрап)

прадстаўнікі другой ступені ў эвалюцыі чалавека, якія змянілі архантрапаў і папярэднічалі неаантрапам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

атла́нтрап

(ад лац. Atlas = назва гор у Афрыцы + -антрап)

выкапнёвы чалавек, які вызначаецца як від роду пітэкантрапаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэла́нтрап

(ад гр. telos = мэта + -антрап)

старажытны выкапнёвы чалавек, рэшткі якога знойдзены ў Паўд. Афрыцы разам з парантрапам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арха́нтрапы

(ад гр. archaios = старажытны + -антрап)

самыя старажытныя выкапнёвыя людзі (пітэкантрапы, сінантрапы і інш.), блізкія па ўзроўню эвалюцыйнага развіцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)