Анта́лья

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Анта́лья
Р. Анта́льі
Д. Анта́льі
В. Анта́лью
Т. Антае́льяй
Антае́льяю
М. Анта́льі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

АНТА́ЛЬЯ

(Antalya),

Адалія, горад на Пд Турцыі. Адм. ц. іля Анталья. 378 тыс. ж. (1990). Порт на Міжземным м. Металургічная, тэкст., харч., дрэваапр. прам-сць, суднабудаванне. Музеі. Турызм.

т. 1, с. 379

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АДА́ЛІЯ,

другая назва г. Анталья ў Турцыі.

т. 1, с. 90

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)