ано́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ано́д ано́ды
Р. ано́да ано́даў
Д. ано́ду ано́дам
В. ано́д ано́ды
Т. ано́дам ано́дамі
М. ано́дзе ано́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ано́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Электрод з дадатным зарадам; проціл. катод.

|| прым. ано́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ано́д м., физ. ано́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ано́д физ. ано́д, -да м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ано́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Электрод з дадатным зарадам; проціл. катод.

[Ад грэч. anodos — пад’ём, узыходжанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Анод 1/203, 309, 349; 3/318; 6/476; 11/437

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

АНО́Д

(ад грэч. anodos узыходжанне),

1) дадатны полюс (клема) крыніцы эл. току (гальванічнага элемента, акумулятара, эл. машыны). Ад анода ў знешнім эл. ланцугу накіраваны эл. ток.

2) Дадатны электрод электравакуумных і іонных прылад, звычайна выраблены з тугаплаўкіх металаў (тантал, малібдэн, чэрнены нікель), калі ахаладжэнне прымусовае — з медзі; іонных прылад — з матэрыялаў з малой другаснай эмісіяй (графіт, жалеза).

3) Дадатны полюс электрычнай дугі, электралітычнай ванны (гл. ў арт. Электроліз).

т. 1, с. 374

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ано́д м. эл. Anóde f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ано́д

(гр. anodos = пад’ём, узыходжанне)

электрод з дадатным зарадам (проціл. катод).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ано́д

(гр. anodos = пад’ём, узыходжанне)

фіз. электрод з дадатным зарадам (проціл. катод).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)