анема-

(гр. anemos = вецер)

першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнню адпавядае слову «вецер».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АНЕМА...

(ад грэч. anemos вецер),

першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнні адпавядае слову «вецер», напр., анемометр, анемахарыя.

т. 1, с. 365

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

анема́гамія

(ад анема- + -гамія)

тое, што і анемафілія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анемарумбо́метр

(ад анема- + румб + -метр)

тое, што і анемометр.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анемахары́я

(ад анема- + -харыя)

рассейванне насення, спораў, пладоў раслін ветрам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анемарумбо́граф

(ад анема- + англ. rhumb = вугал + -граф)

тое, што і анемограф.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анемаско́п

(ад анема- + -скоп)

прыбор, які паказвае наяўнасць ветру пэўнага напрамку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анемафі́льны

(ад анема- + гр. phileo = люблю);

а-ыя расліны — ветраапыляльныя расліны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анемага́м

(ад анема- + гр. gamos = шлюб)

расліна, якая апыляецца пры дапамозе ветру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анемаме́трыя

(ад анема- + -метрыя)

раздзел практычнай метэаралогіі, які займаецца вымярэннем хуткасці ветру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)