ане́ксія, -і, мн. -і, -сій, ж. (кніжн.).

Насільнае далучэнне якой-н. краіны або яе часткі да іншай дзяржавы.

|| прым. анексі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ане́ксія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ане́ксія
Р. ане́ксіі
Д. ане́ксіі
В. ане́ксію
Т. ане́ксіяй
ане́ксіяю
М. ане́ксіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ане́ксія ж. анне́ксия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ане́ксія, ‑і, ж.

Далучэнне пры дапамозе сілы якой‑н. краіны або яе часткі да другой дзяржавы.

[Ад лац. annexio — далучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АНЕ́КСІЯ

(ад лац. annexio далучэнне),

захоп адной дзяржавай часткі або ўсёй тэрыторыі інш. дзяржавы, а таксама гвалтоўнае ўтрыманне народнасці ў межах чужой дзяржавы. Анексія — грубае парушэнне міжнар. права. Статут ААН дэкларуе права нацый на самавызначэнне і абавязвае членаў ААН устрымлівацца ад анексіі.

т. 1, с. 365

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ане́ксія ж паліт Annexión f -, -en, Annektíerung f -, -en; gewáltsame Éinverleibung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ане́ксія

(лац. annexio = далучэнне)

захоп, гвалтоўнае далучэнне да краіны чужой тэрыторыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ане́ксія

(фр. annexion, ад лац. annexio = далучэнне)

гвалтоўнае далучэнне краіны або яе часткі да другой краіны.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

анне́ксия ане́ксія, -сіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

annexation [ˌænekˈseɪʃn] n. ане́ксія; анексава́нне; далучэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)