анды́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. анды́йка анды́йкі
Р. анды́йкі анды́ек
Д. анды́йцы анды́йкам
В. анды́йку анды́ек
Т. анды́йкай
анды́йкаю		 анды́йкамі
М. анды́йцы анды́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анды́йка,

гл. андыйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анди́йка анды́йка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анды́йцы, ‑аў; адз. андыец, ‑дыйца, м.; андыйка, ‑і, ДМ ‑дыйцы; мн. андыйкі, ‑дыек; ж.

Народнасць, якая складае частку насельніцтва Дагестанскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)