анды́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. анды́ец анды́йцы
Р. анды́йца анды́йцаў
Д. анды́йцу анды́йцам
В. анды́йца анды́йцаў
Т. анды́йцам анды́йцамі
М. анды́йцу анды́йцах

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анды́ец,

гл. андыйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анди́ец анды́ец, -ды́йца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анды́йцы, ‑аў; адз. андыец, ‑дыйца, м.; андыйка, ‑і, ДМ ‑дыйцы; мн. андыйкі, ‑дыек; ж.

Народнасць, якая складае частку насельніцтва Дагестанскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)