анаэро́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. анаэро́б анаэро́бы
Р. анаэро́ба анаэро́баў
Д. анаэро́бу анаэро́бам
В. анаэро́ба анаэро́баў
Т. анаэро́бам анаэро́бамі
М. анаэро́бе анаэро́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анаэро́б м., биол. анаэро́б

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анаэро́б биол. анаэро́б, -ба м.;

анаэро́бы анаэро́бы, -баў мн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анаэро́б,

гл. анаэробы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анаэро́бы (ед. анаэро́б) биол. анаэро́бы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анаэро́бы, ‑аў; адз. анаэроб, ‑а, м.

Арганізмы, якія могуць жыць без свабоднага кіслароду; проціл. азробы.

[Ад грэч. an — без, aēr — паветра і bios — жыццё.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

anaerobe

[ˈænəroʊb]

n., Biol.

анаэро́б -а m. (бактэ́рыя)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)