ана́там, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст у галіне анатоміі або прэпаравання трупаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ана́там

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ана́там ана́тамы
Р. ана́тама ана́тамаў
Д. ана́таму ана́тамам
В. ана́тама ана́тамаў
Т. ана́тамам ана́тамамі
М. ана́таме ана́тамах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ана́там м. ана́том

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ана́там, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне анатоміі або прэпаравання трупаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ана́там м Anatóm m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ана́там

(гр. anatome = рассячэнне)

спецыяліст у галіне анатоміі або прэпаравання трупаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ана́том ана́там, -ма м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

anatomist [əˈnætəmɪst] n. ана́там

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ана́ты

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ана́ты
Р. ана́таў
Д. ана́там
В. ана́ты
Т. ана́тамі
М. ана́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

anatom

м. анатам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)