анарма́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. анарма́льны анарма́льная анарма́льнае анарма́льныя
Р. анарма́льнага анарма́льнай
анарма́льнае		 анарма́льнага анарма́льных
Д. анарма́льнаму анарма́льнай анарма́льнаму анарма́льным
В. анарма́льны (неадуш.)
анарма́льнага (адуш.)		 анарма́льную анарма́льнае анарма́льныя (неадуш.)
анарма́льных (адуш.)
Т. анарма́льным анарма́льнай
анарма́льнаю		 анарма́льным анарма́льнымі
М. анарма́льным анарма́льнай анарма́льным анарма́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анарма́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. анарма́льны анарма́льная анарма́льнае анарма́льныя
Р. анарма́льнага анарма́льнай
анарма́льнае		 анарма́льнага анарма́льных
Д. анарма́льнаму анарма́льнай анарма́льнаму анарма́льным
В. анарма́льны (неадуш.)
анарма́льнага (адуш.)		 анарма́льную анарма́льнае анарма́льныя (неадуш.)
анарма́льных (адуш.)
Т. анарма́льным анарма́льнай
анарма́льнаю		 анарма́льным анарма́льнымі
М. анарма́льным анарма́льнай анарма́льным анарма́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анарма́льны анорма́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анарма́льны, ‑ая, ‑ае.

Які адступае ад агульнай нормы, ненармальны.

[Ад грэч. a — не і лац. normalis — нармальны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анарма́льны

(ад а- + нармальны)

які адступае ад агульнай нормы, ненармальны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анорма́льный анарма́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)