ана́пест

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ана́пест
Р. ана́песта
Д. ана́песту
В. ана́пест
Т. ана́пестам
М. ана́песце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ана́пест, -а, М -сце, м.

Трохскладовая вершаваная стапа з націскам на апошнім, трэцім, складзе.

|| прым. анапесты́чны, -ая, -ае.

А. верш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ана́пест м., лит. ана́пест

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ана́пест лит. ана́пест, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ана́пест, ‑а, М ‑сце, м.

У вершаскладанні — трохскладовая стапа з націскам на апошнім складзе, напрыклад: Нӗ кля̆ні́/цӗ мя̆не́, / Што̆ тӑк сму́т/нӑ пя̆ю́. Купала.

[Грэч. anapaistos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АНА́ПЕСТ

(грэч. anapaistos літар. адлюстраваны назад; адваротны дактылю),

1) у антычным вершаскладанні стапа з 3 складоў — 2 кароткіх і 1 доўгага (◡◡-).

2) У сілаба-танічным вершаскладанні 3-складовая стапа з рытмічным націскам на трэцім складзе (- - -́): «Пацяклі́, паплылі́ за гадамі́ гады́... // На гусля́равым на́спе жвіро́вым...» (Я.Купала. «Курган»). У рус. паэзіі анапест упершыню ўжыў А.Сумарокаў у «Одзе супраць зладзеяў». У бел. паэзіі ўзнік у канцы 19 ст. разам з развіццём новых формаў верша.

т. 1, с. 338

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ана́пест м літ Anapäst m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ана́пест

(гр. anapaistos)

трохскладовая вершаваная стапа з націскам на трэцім складзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

anapaest [ˈænəpest] n. ling., lit. ана́пест

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

антыда́ктыль

(гр. antidaktylos = зваротны дактыль)

тое, што і анапест.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)