анама́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. анама́льны анама́льная анама́льнае анама́льныя
Р. анама́льнага анама́льнай
анама́льнае		 анама́льнага анама́льных
Д. анама́льнаму анама́льнай анама́льнаму анама́льным
В. анама́льны (неадуш.)
анама́льнага (адуш.)		 анама́льную анама́льнае анама́льныя (неадуш.)
анама́льных (адуш.)
Т. анама́льным анама́льнай
анама́льнаю		 анама́льным анама́льнымі
М. анама́льным анама́льнай анама́льным анама́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анама́льны анома́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анама́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з анамаліяй; які адхіляецца ад нормы, ад агульнай заканамернасці, ненармальны. Анамальнае развіццё. Анамальная з’ява.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анама́льны anomál, régelwidrig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

анама́лія, -і, ж. (кніжн.).

Адхіленне ад нормы, ад агульнай заканамернасці; няправільнасць.

Магнітная а.

Анамаліі ў развіцці арганізма.

|| прым. анама́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анама́льны

(лац.апотаііз, ад гр. anomalos)

які адхіляецца ад нормы, ад агульнай заканамернасці, ненармальны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Анамальны варыянт асобы, гл. Псіхапатыя

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

анома́льный анама́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

anomalous [əˈnɒmələs] adj. fml анама́льны, ненарма́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

abnormal

[æbˈnɔrməl]

adj.

ненарма́льны; нязвыча́йны, ненатура́льны; анама́льны; нетыпо́вы, нестанда́ртны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)