ана́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ана́льны ана́льная ана́льнае ана́льныя
Р. ана́льнага ана́льнай
ана́льнае
ана́льнага ана́льных
Д. ана́льнаму ана́льнай ана́льнаму ана́льным
В. ана́льны (неадуш.)
ана́льнага (адуш.)
ана́льную ана́льнае ана́льныя (неадуш.)
ана́льных (адуш.)
Т. ана́льным ана́льнай
ана́льнаю
ана́льным ана́льнымі
М. ана́льным ана́льнай ана́льным ана́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ана́льны анат. ана́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ана́льны, ‑ая, ‑ае.

Заднепраходны. Анальны праход.

[Лац. analis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ана́льны

(лац. analis)

анат. заднепраходны (напр. а-ыя залозы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ана́льный анат. ана́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

anal [ˈeɪnl] adj. anat. ана́льны, заднепрахо́дны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

analny

анат. анальны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

anal

[ˈeɪnəl]

adj. (of anus), Anat.

за́днепрахо́дны, ана́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ЗМЕЕГАЛО́Ў

(Channa argus),

рыба сям. змеегаловых атр. акунепадобных. Пашыраны ў прэсных вадаёмах Паўд. і Паўд.-Усх. Азіі. Акліматызаваны ў Сярэдняй Азіі. Жыве ў зарослых пратоках, залівах з невял. колькасцю кіслароду.

Даўж. да 85 см, маса да 7 кг. На целе бурыя плямы, за вачыма 2 доўгія вузкія цёмныя паласы да задняга краю шчэлепнай накрыўкі. Галава пляскатая, укрыта зверху і з бакоў луской, нагадвае галаву змяі (адсюль назва). Спінны і анальны плаўнікі доўгія. Можа дыхаць атм. паветрам, без вады жыве некалькі дзён. Драпежнік. Аб’ект промыслу і развядзення.

Змеегалоў.

т. 7, с. 94

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЕЛАВО́ЧКА, сапа (Abramis sapa),

рыба роду ляшчоў сям. карпавых. Водзіцца ў рэках бас. Чорнага, Азоўскага, Каспійскага мораў, у р. Волхаў бас. Балтыйскага м. На Беларусі — у Дняпры (да Оршы) і вял. яго прытоках. Мясц. назвы кляпец, глазач, лупар.

Даўж. да 35 см, маса да 1 кг. Вонкава падобная да ляшча, але мае больш выцягнутае цела, вял. вочы і доўгі анальны плаўнік. Афарбоўка цела серабрыстая, спіна цёмная, плаўнікі шэрыя, некаторыя з больш цьмянымі краямі. Радужына вока бела-серабрыстая (адсюль назва). Луска вялікая, шчыльная. Існуюць 2 формы: жылая і паўпрахадная. Нерастуе ў рэчышчах рэк у сак.—маі ва ўзросце 4—5 гадоў. Корміцца лічынкамі насякомых, малюскамі, расліннасцю. Мае прамысл. значэнне.

т. 2, с. 381

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)