анаба́зіс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. анаба́зіс
Р. анаба́зісу
Д. анаба́зісу
В. анаба́зіс
Т. анаба́зісам
М. анаба́зісе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

анаба́зіс, -су м., бот. анаба́зис

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анаба́зіс

(гр. anabasis)

расліна сям. лебядовых, пашыраная пераважна ў Сярэд. Азіі; змяшчае анабазін, мае лекавае значэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

анаба́зис бот. анаба́зіс, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анабазі́н

(ад анабазіс)

арганічнае атрутнае рэчыва, алкалоід; выкарыстоўваецца ў сельскай гаспадарцы для знішчэння шкодных насякомых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)