Бясколерны газ з рэзкім непрыемным пахам, злучэнне азоту з вадародам.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Бясколерны газ з рэзкім непрыемным пахам, злучэнне азоту з вадародам.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| амія́ку | |
| амія́ку | |
| амія́кам | |
| амія́ку |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Бясколерны газ з рэзкім непрыемным пахам, які ўтвараецца пры злучэнні азоту з вадародам.
[Ад грэч. ammoniakon — смалістая камедзь.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
NH3, найпрасцейшае
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
(ад
злучэнне азоту з вадародам, бясколерны газ з едкім непрыемным пахам; выкарыстоўваецца для атрымання азотнай кіслаты, соды і штучных угнаенняў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
аммиа́к
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ammonia
1.
2. нашаты́рны спірт
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
салянакі́слы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да солей салянай кіслаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)