аміло́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аміло́за аміло́зы
Р. аміло́зы аміло́з
Д. аміло́зе аміло́зам
В. аміло́зу аміло́зы
Т. аміло́зай
аміло́заю		 аміло́замі
М. аміло́зе аміло́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

АМІЛО́ЗА,

лінейны поліцукрыд, малекулы якога пабудаваны з астаткаў глюкозы. Уваходзіць у састаў крухмалу; у адрозненне ад другога кампанента крухмалу — амілапекціну ў водным асяроддзі афарбоўваецца ёдам у сіні колер.

т. 1, с. 317

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аміло́за

(ад гр. amylon = крухмал)

лёгкарастваральная ў вадзе састаўная частка крухмалу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

амило́за хим. аміло́за, -зы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)